Gospelkerk, roti en een geweldige jungle trip!

Time flies... Eerlijk gezegd is dat ook de reden dat mijn blog steeds minder up to date is. Nu heb ik speciaal voor jullie mijzelf opgesloten op mijn kamer om te vertellen wat ik zoal gedaan heb de afgelopen dagen (of zeg maar gerust weken..)

Het eerste waar ik jullie even kort mee naar toe wil nemen is 23 maart. Niet alleen omdat het m'n moeders verjaardag was, maar vooral omdat dat de avond was waarop er flink gefeest moest worden omdat er een aantal van de Marcolaan weg zouden gaan de volgende dag. Zo gezegd zo gedaan, na een heerlijke barbecue hebben we ons op de Partybus een uur lang vermaakt om vervolgens in Touche de avond af te sluiten. Ik kan wel gaan vertellen dat het heel gezellig was, maar dat begrepen jullie al wel als je mij een beetje kent! Het enige wat jammer was van de avond was dat het de laatste avond was met Axelle, Jörg, Anthony en Ilja, die we de komende maand zeker nog gaan missen!

Zaterdag was niemand fit te krijgen uiteraard en daarom spring ik maar gelijk door naar mijn zondag morgen, voor de duidelijkheid 25 maart. De eerste zondag sinds lange tijd dat ik mijn wekker had gezet om 6 uur. (ik zou mezelf ook voor gek verklaren) dit natuurlijk niet zonder reden, we wouden graag nog iets meer van Suriname zien en daar hoorde een vogelzingwedstrijd en een bezoekje aan de gospelkerk natuurlijk bij! Allereerst zijn we (de vroege vogels nadine tecla en ik) naar het onafhankelijkheidsplein gegaan, in het centrum van Paramaribo. Hier zouden de wedstrijden plaatsvinden. Tijdens zo'n wedstrijd fluiten 2 vogels tegen elkaar. Elke keer als een vogel fluit krijgt hij een punt. De vogel met de meeste punten wint. Anticlimax voor ons was echter dat het competitie seizoen al over was en er dus geen wedstrijden werden gefloten... Wel waren de vogeltjes er om 'uit te zingen' dus waren we gelukkig niet voor niets zoo vroeg opgestaan.
Van het onafhankelijkheidsplein zijn we doorgefietst naar de kerk. Een echt gospelkerk. Wij stapte een beetje onzeker en verdwaald de kerk binnen waar we gelijk door iedereen werden begroet met de woorden 'god zegen u'. We waren meer dan welkom en het was echt heel tof om mee te maken, zoveel zang, echt heel tof! Er werd zowel Engels als Sranan gezongen en bij de Sranan liedjes kregen wij allemaal een persoonlijke tolk! Het was wel bizar om te zien hoe erg iedereen hier bezig is met god, de hele kerk zong mee en iedereen was zo ongeveer in trance! Geweldig! Ik weet niet hoe ik het beter kan omschrijven, maar ik zeg wel, krijg je een keer de kans, Ga naar een Gospelkerk!

Volgende activiteit die we op de planning hadden was een kookworkshop, want je kan natuurlijk niet Suriname verlaten terwijl je nog niet eens Roti kan maken. Vandaar dat we onze manusvanalles/taxichauffeur hadden gevraagd of zijn vrouw dat aan ons wou leren. Zij heeft immers een Rotishop! Zo gezegd zo gedaan, we waren welkom bij hun huis en hebben ons daar met z'n allen volledig op de roti gestort! Met goed resultaat want die avond heb ik de lekkerste roti gegeten die ik ooit had gehad!

Oke nu komen we bij mijn laatste item van mijn verslag! Het gaat wel het mooiste zijn en het langste want ik moet jullie echt nog vertellen over mijn 4 dagen durende binnenland trip! Donderdag zouden we vertrekken om half 12.. Maar je raad het al zoals altijd hier in Suriname werd dat een paar uur later oftewel half 2. (voor de insiders die me langer kennen, ik begin langzaam te geloven dat er Surinaams bloed in mijn familie zit, aangezien wij thuis ook altijd uren later vertrokken dan de planning was!) Wel werden we opgehaald door een range rover en een hummer! Wat wel echt super tof was natuurlijk en zo konden we makkelijk de verloren tijd inhalen! Na 2,5 uur rijden kwamen we aan in Atjoni, waar we wel over moesten stappen op een bootje aangezien de weg daar simpelweg ophoudt! Het comfortabele van onze reis was nu wel een beetje weg aangezien de houten bankjes niet heel erg prettig zaten maar het uitzicht maakte alles goed! De rivier lag vol prachtige rotsen wat zorgde voor mooie stroomversnellingen en watervalletjes. En niet te vergeten onze te gespierde bootsjongen achter op onze boot die ons perfect tussen die uitstekende rotsen doorloodste. Langs de kant veel mooie natuur en schattige en mooie marrondorpjes met spelende kinderen in het water en vakantieresorts. Na een tocht van nog eens 2,5 uur kwamen we aan op Tioboto. Waar een bananensoepje op ons stond te wachten. Niet mij. Ding maar het warme welkom van de bewoners sloeg alles. Het was een heerlijke sfeer, totaal geen toeristen gevoel, maar puur genieten van de natuur om ons heen en het water stromend langs onze hutten!
Nadat iedereen zichzelf een hutje had uitgekozen was het alweer tijd voor een heerlijke maaltijd. Het was meteen duidelijk de vader van Gregory (Mando genoemd in m'n vorige verhalen) kan lekker koken. Kip met kousenband en rijst, goddelijk! Na het eten nog slabakken/30seconds gespeeld, een tof spel dat je niet alleen moet uitleggen maar ook een ronde moet uitbeelden of zelfs maar 1 woord mag zeggen. Hilarisch dus, daarna lekker gaan slapen.

De volgende dag om 9 uur ontbijten, weer heerlijk en het meest luxe ontbijt tot nu toe voor mij in Suriname. Er waren zelfs vlokken en vruchtenhagel en overheerlijk ei. Na het ontbijt omgekleed naar zwemkleding en naar de rotsen in het midden van de rivier gevaren, om daar vervolgens te klauteren van de ene rots naar de andere en daarna voldaan in de zon te gaan liggen. Puur genieten dus! Helaas moesten we na 2 uurtjes weer terug naar de kant omdat daar weer eten op ons stond te wachten. Dit keer rijst met vissoep. Na het eten weer in de boot gestapt om door te varen naar het dorp van onze bootsjongen. Die uit zijn huisje een geweer ging halen om mee te nemen de jungle in, waar we doorheen moesten lopen om op de ananas berg te komen, ananasberg? Ja ja een berg niet in de vorm van een ananas, maar een berg waar onderaan ananassen groeien! Er is trouwens bij elk dorp hier langs de rivier een poort gemaakt van bamboe en palmbladeren waar je onder door dient te lopen om zo het kwade buiten het dorp te houden. Het is in de dorpen ook nog zo dat mannen en vrouwen apart wonen in verschillende huizen, omdat mannen meerdere vrouwen hebben, best bizar oM dat te zien, en wat ook wel bizar was was het huis waar vrouwen heen moeten tijdens hun ongesteldheid.. Ze mogen er dankbetuiging omdat dat onrein brengt.
Op de terugweg naar Tioboto zijn we gestopt bij de Tapa Watra, in 1 woord jacuzzi. Alleen dan midden langs de rivier heen breed en gemaakt voor de rotsen die flink begroeit zijn. Het klinkt minder aantrekkelijk dan het was!
De avond was weer gevuld met heerlijk eten, deze keer in de vorm van een bbq met waanzinnig lekkere kip en amsoi. Na het eten zou ik even een half uurtje gaan rusten maar ben ik gewoon heerlijk in slaap gevallen terwijl de rest nog spelletjes heeft gespeeld! Morgen weer een dag was mijn gedachte!

Weer helemaal voldaan wakker geworden toen ik uit m'n hutje stapte en weer besefte dat ik midden in de jungle zat! Geweldig idee en geweldig uitzicht. Na weer een goed ontbijt belande ik weer op de te mooie rotsen in het water. Dit keer hadden we een fototoestel mee waardoor ik het voor jullie heb kunnen vastleggen! (zie Facebook, ipads hebben geen flash dus geen foto's bij deze site..)
Smiddags zijn we weer gaan varen dit keer naar een Saamaka museum. Hier hebben we geleerd hoe de historie van de Marrons in elkaar zat. Eigenlijk zijn het nog allemaal mensen die afstammen van de slaven.. Die toen zijn gevlucht naar de jungle.
S avonds na het eten werd het culturele aspect doorgezet, zo hadden we een Samacaans groepje vrouwen op bezoek die voor ons gingen zingen en dansen en natuurlijk hebben wij mee mogen doen. De liedjes gingen over mannen die andere vrouwen hadden en mannen die kinderbijslag jatten en over Hiv oftewel over allerlei voorkomende problemen. Toen de vrouwen weg waren nog wat spelletjes gedaan en zo hadden we een topavond! Om twaalf uur werd de champagne opengemaakt voor Caya die ook eindelijk een twintiger is geworden haha.. Zo werd het uiteindelijk een kate maar zeer mooie avond om niet te vergeten. Al heeft de nodige alcohol misschien al wel wat geheugendingetjes gewist. Besloten hadden we om in de hangmat te slapen en zo hadden we briljant uitzicht op de sterren! Dat is nog eens leuk in slaap vallen!

De zondagmorgen stond in het teken van inpakken en rustig terug gaan. Omdat we natuurlijk moesten wachten op de vader en de andere Surinamer heb ik nog een nieuw kaartspel geleerd van onze gastvrije dorpsbewoners. Uiteindelijk vertrokken we toen het droog was buiten, onderweg nog een keer gestopt om visjes te kopen en om het ressort te bezoeken wat de vader van Gregory aan het bouwen is.. Gaat heel mooi worden!
Na weer een kwartiertje varen begon het hard te regenen, wat minder leuk was, maar wat er wel voor zorgde dat we lekker gingen lunchen op de rotsen in het water! Rijst met karbonade vlees, alleen dan mega zacht! Weer liefde dus! Uiteindelijk verder gevaren n aangekomen op Atjoni kleren verwisseld. Nietsvermoedend gingen Mando en z'n vader de auto's ophalen.. Na een kwartier bleken ze niet even de auto te hebben opgehaald maar waren ze of weg doordat de sleutel van de range rover nat was geworden door de regen. Gelukkig besloot de sleutel het na 3 kwartier het weer te doen en zo vertrokken we naar Paramaribo terug. Half 11 kwamen we thuis in plaats van half 6 wat op deplanning stond! Thuis wachtte voor Caya nog een mini surprise party. Waarna ik moe en voldaan m'n bedje in ben gedoken. Wat een mooi, natuurlijk, jungleachtig, weekend met heerlijk eten!